[zaloguj się]
[pdf]

1. NAKOLANKI (5) sb pl t

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
sg
N nakolanki
G nakolanek
A nakolanki
I nakolank(a)mi

N nakolanki (3). ◊ G nakolanek (1). ◊ [A nakolanki.] ◊ I nakolank(a)mi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVII w.

Część zbroi metalowej zakrywającej kolana; ocrea Calep; genualie Cn (5): Caligarius clavus, Spyeń u nákolánek. Mącz 31d; A Paris ku przyszłemu boju się gotował: Naprzod nakolankami nogi obwarował Pięknemi, złocistemi KochMon 31.

W połączeniu szeregowym (2): ZapMaz VII Z 31/121v; czo ſzie zbroye brony kony myeſcza dnya y godzyny dothicze vedlye thego yako ieſth na they virzazaney cedulye nyzey dostatecznye vypyſzano [...] Item Myſky plechovicze a nakolanky MetrKor 26/62; [HistOtton 53].

Wyrażenia: [»nakolanki miedziane« (1): Miał ktemu nakolánki miedźiáne [ocreae aereae] na [!] nogách BibRadz 1.Reg 17/6 (Linde).]

»nakolanki u zbroje« (1): Ocrea – Szkernia. item, Nakolanki, uzbroye. Calep [722]b.

ES