[zaloguj się]
[pdf]

NALĄC (3) vb pf

a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m nalągł m pers
n nalęgło subst nalęgły

praet 3 sg m nalągł (1). n nalęgło (1). ◊ 3 pl subst nalęgły (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wysiedzieć wiele piskląt z jaj (z subiektywnym podkreśleniem wielości) [kogo, czego (pl)] (3):
Przysłowie: też iuż teraz mędrſze ſię iáycá náyduią/ niż kokoſzy ktore ich nálęgły. CzechEp 197.
Przen: Doprowadzić do powstania dużej ilości (2): A tego nigdy nie mowimy co mowi y piſze X.K. w teyże ſwey Przedmowie niżej h.ij. vpomináiąc Ewánieliká/ ktory nálągł Trideitow CzechEp 342; [o sprawiedliwości w Polsce] á kiedy iuż nayſrożey/ tedy pocżćiwośćią karzą/ ktora poſpolićie v tákich gwałtownikow lekce bywa pocżytána. Y to nam Nizowcow nálęgło/ ktorymi podobno Bog tę Koronę karze/ zá to iż tákowe iáwne morderze zdrowo wypuſzcżáią. PowodPr 67.

Synonimy: naczynić, nagotować, namnożyć.

Formacje współrdzenne cf LĄC.

ES