[zaloguj się]
[pdf]

NALEWKA (12) sb f

Pierwsze a pochylone, końcowe jasne; -é- (1) MurzNT (tak też Cn), -e- (1) Mącz.

Fleksja
sg pl
N nåléwka nålewki
G nålewék
A nåléwki

sg N nåléwka (10). ◊ pl [N nålewki.] ◊ G nålewék (2). ◊ [A nåléwki.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVIII w.

Różnego rodzaju naczynia służące do nalewania płynów; guttus Calep, Cn; gutturnium Mącz, Calep; hausorium, infusorium BartBydg; aqualis, capisterium Calep; infundibulum, trulla, trulleum Cn (12): MetrKor 62/171v; BartBydg 67, 74b; Miednicza mieſczi zlocziſta Nalewka mieſczi zlocziſta Dwie konwie ſrebrne iednakie WyprKr 52, 52v; Calep 86a, 467a [2 r.]; [3 nalewki z noskami, mosiądzowe po 15 gr InwMieszcz 1571 nr 166].

nalewka do czego (1): Capiſterium ‒ Naliewka do cżerpanią. Calep 161b.

Szeregi: »handfas albo nalewka« (1): Gutturnium Lane naczynie/ Handfas álbo naliewká. Mącz 150c.

»nalewki i statki« [szyk 1:1] (2): wielé inſzych rzeczy ieſt/ ktoré przyięli dźierżeć/ iako téſz i omywanié nálewek/ i ſtatkow [lotiones poculorum et sextariorum; (marg) baptismata calicum et urceorum (–)]/ i ſtatkow drzewianych i miedzianych (marg) naczyniow ſktorych piią (‒) MurzNT Mar 7/4, k. 143v.

W charakterystycznych połączeniach: nalewka biała, wielka, złocista.

ES