« Poprzednie hasło: NAMAZYWAĆ | Następne hasło: [NAMĄCIĆ] » |
NAMAZYWANIE (5) sb n
Fleksja
G sg namazywaniå (5).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. namazać.
Pokrywanie powierzchni tłustą substancją; tu o zabiegu rytualnym: namaszczanie; illitus, inunctio, Utus, suffectio unguentorum, unctura Cn (5): Oliwę do świecżniká/ korzenie ná tłuſtość do námázywánia [aromata pro oleo unctionis] BudBib Ex 25/6.
Wyrażenie: »oliwa, olejek namazywania« = oleum unctionis PolAnt (3:1): Teſz vczynił oleiek święty námazywánia/ y kádzenie wonne cżyſte/ robotą Aptekárfką BudBib Ex 37/29; Záś ofiarownik wielki miedzy bráćią ſwoią/ ná ktorego głowę lano oliwę/ námázywánia/ y nápełnił rękę ſwoię/ áby ſzáty (święte) obłocżył BudBib Lev 21/10, Lev 21/12, Num 4/16.
Cf NAMAZYWAĆ
TK