[zaloguj się]
[pdf]

NAMIOTOWY (1) ai

a pochylone; oba o prawdopodobnie jasne (tak w namiot- oraz w -owy).

Fleksja
sg
m G n Gnåmiotow(e)go
Anåmiotowy A

sg m A nåmiotowy. ◊ [n G nåmiotow(e)go.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Przymiotnik od „namiot”: Używany przy rozbijaniu namiotu; tentorius Cn:
Wyrażenie: »gwoźdź namiotowy«: Tedy wzięła Iahel żoná Chewerowá gwozdz namiotowy [clavum tabernaculi]/ wzięłá teſz młot wrękę ſwoię BudBib Iudic 4/21.
a. [W funkcji rzeczownika: »namiotowe« = prawdopodobnie opłata pobierana za miejsce wydzielone do rozbijanamiotów w czasie sejmu: Dali nam sprawę ciż mieszczanie, iż wójt z burmistrzem i rada wohińska brali po sejmie grodzieńskim z każdej włóki namiotowego pierwszy raz po 7 gr, wtóry raz po 12 gr, a trzeci raz po 16 gr LustrPodl 12.]

Cf NAMIETOW

TK