[zaloguj się]

NAMUROWAĆ (1) vb pf

Pierwsze a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w muć).

Fleksja
praet
sg pl
3 m namurowåł m pers namurowali

praet [3 sg m namurowåł ].3 pl m pers namurowali.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Zbudować wiele z cegieł lub kamieni [czego (pl) a. wiele czego]: A gdy te niewiaſty wygładzono tedy tam naſtali Scitowie, [...] Potym Gotowie ktore zwano Geti, ktorzy onę ziemię długo trzymaiąc miaſt y zamkow na murowali [civitates et castra muraverunt]. MiechGlab 36; [[Kazimierz Wielki] Kośćiołow wiele námurował/ iáko w Sędomierzu/ w Wiślicy/ w Szydłowie PaprHerby *****4; StryjGoniec L (Linde)].

Formacje współrdzenne cf MUROWAĆ.

TK