« Poprzednie hasło: [NANIESIONY] | Następne hasło: NANIEŚĆ SIĘ » |
NANIEŚĆ (8) vb pf
a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w nieść).
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
2 | m pers | -ście nanieśli |
3 | m pers | nanieśli |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | naniesi(o)no |
praet 2 pl m pers -ście nanieśli (1). ◊ 3 pl m pers nanieśli (5). ◊ impers praet naniesi(o)no (2).
Sł stp brak, Cn s.v. nanaszam, Linde XVII w.
nanieść czego (pl a. coll) a. wiele czego (5): nanieſli z ſobą mnoſtwo ſrzebrnych pieniedzi. MiechGlab 46; Abowiem żadnego zwaz káráć oto niebędę/ żeſćie mi ofiar doſić nienánieſli RejPs 74v; BielKron 35v; SkarŻyw 472; Nánieśiono menice zewſząd rozmáitey CiekPotr )?(2.
nanieść „co” (1): A ták przeſtáło offiárowánie dárow/ przeto że iuż tego co nánieſli było doſyć [eo guod oblata suffieerent]/ y zbywało. Leop Ex 36/7.
nanieść do kogo (1): wiele queſtiy do nas nánieſli nowych á dziwnych SarnUzn H6.
nanieść na co (terytorium) (1): Nánieſli ná Koronę długów rozmáitych RejZwierc 248v.
Synonim: zgromadzić.
Formacje współrdzenne cf NIEŚĆ.
TK