[zaloguj się]
[pdf]

NAPATRZAĆ SIĘ (8) vb pf

sie (7), się (1).

Wszystkie a jasne.

Fleksja
inf napatrzać się
praet
pl
1 m pers -smy się napatrzali
3 subst napatrzały się
conditionalis
sg
1 m bych się napatrzåł
3 m by się napatrzåł

inf napatrzać się (1). ◊ fut 3 pl napatrzają się (1). ◊ praet 1 pl m pers -smy się napatrzali (1). ◊ 3 pl subst napatrzały się (1). ◊ con 1 sg m bych się napatrzåł (1). ◊ 3 sg m by się napatrzåł (2). ◊ part praet cet napatrzawszy się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. napatrzyć się.

Pf od „patrzać” ‘przyglądać się, obserwować’ z formantem na- + się wyrażającym dosyt (8):

napatrzać się kogo, czego (6): OpecŻyw 25; HEráklites philozoph/ [...] by dziś z martwych wſtał/ wieręby ſie rośmiał/ Bo by ſie śmieſznych rzecży ze wſzech ſtron nápátrzał. RejZwierz 19; RejAp 36v; PaprPan A3v; Y nienápátrzawſzy ſye iáſnośći ſłonecznéy/ Poſzłá niebogá widźiéć kráiów nocy wiecznéy KochTr 4; Zebych ſię nápátrzał twoiey/ Pánie moy twarzy weſołey. ArtKanc Q8v.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): nie ieſt żaden/ który śie iedno zá granicę domową wychylił/ któryby ſie nienápátrzał/ iáko mármorámi/ mośiądzem/ y wſzelákiémi doſtátki mieyſcá tákie ſą ochędożóné. Oczko A4.

Zwroty: »napatrzać się nie moc« = odczuwać stałą chęć patrzenia na co (1): onij kochaiątz ſie w perlonie iego ſwiętego cżlowiecżeńſtwa tako wnętrznym iako zewętrznym okiem napatrzatz ſie go niemogli OpecŻyw 25.

»oczyma (a. okiem) się napatrzać; oczy się napatrzały« (2;2): OpecŻyw 25; Coż potym iż ſie ocży/ tylko nápátrzáią/ Gdyż márnie potomkowie/ to potráćić máią. RejZwierz 141 v; Boyże ſie/ bo [...] áni wzwieſz áni obacżyſz/ [,..] iáko zginieſz y s koſciołem twoim/ iákożeſmy ſie thego ach nieſtothyſz doſyć ocżymá ſwemi nápátrzáli. RejAp 36v; PaprPan A3v.

Szereg: »nasłuchać się, napatrzać się« (1): Tego ſie vſzy moie doſyć náſłucháły/ Ocży (ich twarzy ſmętnych) też ſie nápátrzały. PaprPan A3v.

Formacje współrdzenne cf PATRZYĆ.

TK