[zaloguj się]

NAPLATAĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg praes naplåtå (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Pleść, wyplatać; przen (2):
a. Przysparzać [co komu] (1): Bo ſnadź cżaſem y temu/ może ſzcżęſcie ſlużyć Ze go przy nim y drudzy będą mogli vżyć Abowiem to dziwnemi skrzydły buynie lata Komu chce ſnadnie wſzitko y w nędzy naplata RejJóz K5v.
b. Dawać do zrozumienia, znaczyć (1): krotkać rzecż ále węzłowátá/ Pocżćiwie żyć/ to ſłowo śiłá tu náplata. RejWiz 50v.

Formacje współrdzenne cf PLEŚĆ.

Cf NAPLATANY

TK