[zaloguj się]

NAPOCZĄĆ (4) vb pf

Fleksja

inf napocząć (4).

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.

Uczynić początek, zacząć, rozpocząć; committere, commovere, moliri, movere Mącz [co] (4): Surgia et rixas committere, Zwádę y hádrunki nápocząć. Mącz 225d; Commovere cornua disputationis alicuius [...] Nápocząć yáką diſputácią. Mącz 234b.
Zwrot: »wojnę napocząć« = moliri bellum, movere arma a. seditionem Mącz (2): Moliri bellum, Myślić wóynę nápocząć. Mącz 229c, 233d.

Formacje współrdzenne cf NACZĄĆ.

TK