[zaloguj się]
[pdf]

NAPOŻYCZAĆ (7) vb pf

Oba a jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
inf napożyczać
praet
sg pl
3 m napożyczåł m pers napożyczali
imperativus
sg pl
2 napożyczåj(że) napożyczåjcie
conditionalis
sg
3 f by napożyczała

inf napożyczać (1). ◊ praet 3 sg m napożyczåł (1). ◊ 3 pl m pers napożyczali (1). ◊ imp 2 sg napożyczåj(że) (2). ◊ 2 pl napożyczåjcie (1). ◊ con 3 sg f by napożyczała (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Pożyczyć wiele (z subiektywnym podkreśleniem wielości) [czego a. wiele czego] (7): Kazał iey tedy Helizeuſz áby nápożycżáłá próżnych becżek BielKron [852].

napożyczać od kogo (1): Idż [!]/ nápożyczayże [pete] od wſſech ſąſiadow twoich nacźynia [!] prożnego nie máło. Leop 4.Reg 4/3.

napożyczać u kogo (5): BibRadz 4.Reg 4/3; y nápożycżáli v Egipcian nacżynia złotego/ ſrebrnego/ y ſzat BielKron 30, 30; SkarŻyw 480; KlonFlis Ev.

Zwrot: »napożyczać sobie« (1): Idźże á nápożyczay ſobio [pete tibi] zinąd v ſąſiad naczynia prożnego BibRadz 4.Reg 4/3.
Szereg: »napozyczac abo nabrać« (1): nim oſtátnią plagą vderzyć weń miał Pan Bog: kazał [...] ludowi ſwemu nápożycżáć ábo racżey nábráć v Egipcyanow [...] ſrebrá/ złotá/ nacżynia drogiego/ ſzat y to co zánieść mogli. SkarŻyw 480.

Formacje współrdzenne cf ŻYCZYĆ.

KCh