[zaloguj się]
[pdf]

MAGIERKA (8) sb f

f (6), m (2) [w funkcji n-pers]

Oba a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N Magierka
G magierki
A magierkę magierki
I magierką
L magierce

sg N Magierka (1). ◊ G magierki (1). ◊ A magierkę (2) [w tym: -ie (1)]. ◊ I magierką (2). ◊ L magierce (1). ◊ pl A magierki (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.

Z węg. Magyar ‘Węgier’:
1. Czapka pochodzenia węgierskiego, z grubego miękkiego sukna, z piórem lub pękiem piór (6): grochu w ftrącżkách cżtery mágierki/ ná káżdy dźień ná cżco to záwżdy ziadał. WerGośc 242; zdrowia y maietnofci pozbel zapodniefienie Magierki Krolewſkiey. PaprUp G3v; vestem vulgo delią et pileum vulgo magierkie. ZapMaz II G 97/284, II G 96/266v; KlonFlis H4v; ZbylPrzyg A4v.
2. [Służąca folwarczna na Spiszu: Magierz, magierka [otrzymują] ‒ mc. 4 cum toto; pasterz bydła, pasterz świni ‒ per mc. 1/24 cum toto LustrKrak I 148, 180.]
3. n-pers (2): Item powyedzyal yſch zmagyerką wkrakowſkyey ſtronye kradall LibMal 1545/98v, 1543/75v.

ZZa