![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MAGNESYJA | Następne hasło: (MAGNETOWAĆ) » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MAGNET (1) sb m
Fleksja
N sg magnét.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
min. Minerał zwany magnetytem, ruda żelaza o właściwościach magnetycznych; amphitane, androdamas, chrysocolla, Heracleus, magnes, siderites theodamas Cn: ieſli żelázo [w koniu zostało]/ thedy Mágnét kthému nalepſzy/ gdy go do rány przytknie SienLek 184v.
Cf MAGNES
ZZa