[zaloguj się]

REON (1) sb m

Fleksja

N sg re(o)n.

Sł stp, Cn, Linde brak.

zool. Rangifer tarandus (L.), renifer, ren; ssak z rzędu parzystokopytnych (Artiodactyla), z rodziny jeleniowatych (Cervidae), półudomowiony, hodowany na tundrze:
Szereg: »rangifer albo reon«: [Lapończycy] koni nie máią/ ále miáſto koni źwierz ieden dziki vłowiwſzy krocą/ ieſth źwierz iáko koń podługowáty/ zową Rángifer albo Reon/ ma ſkorę iáko ná oſle koſmátą/ nogi iáko v Ieleniá [...]/ rogi bárzo długie gałęzowáte ná dłużą BielKron 294v.

LWil