Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MAJESTAT

Następne hasło: [MAJĘ] »

MAJESTATOWY (1) ai

Pierwsze a, e oraz o jasne, drugie a pochylone.

Fleksja

sg
m	N	majeståtowy	f	N
m	G		f	G	majeståtowé

sg [m N majeståtowy.] ◊ f G majeståtowé.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „majestat”
- 1. [Od znacz. ‘ godność władcy’]
- 2. Od znacz. ‘zewnętrzna okazałość’

Przymiotnik od „majestat”:

1. [Od znacz. ‘ godność władcy’: A iáko ſię krolowie gniewáią/ gdy im ich właſnego tytułu/ ktory ieſt máieſtatowy/ nie dáie: Ták P. Bog ſłuſznie ſię gniewa/ gdy ſwey właſney czći [= ofiary] od ludźi nie ma SkarKaz 58a (Linde).]

2. Od znacz. ‘zewnętrzna okazałość’:

Wyrażenie: »majestatowa wielmożność«: widzieli dzieciątko w vbogich pieluſſkách ij matkę vbogą na mieſtzu zgardzony^m bez cżeladdzy [...]/ ij maieſtátowé wielmożnoſcij OpecŻyw 24.