[zaloguj się]

MAJORANIK (1) sb m

Fleksja

N sg majorånik.

stp, Cn, Linde brak.

Dem. odmajoran”; w funkcji hipokor.: Náſádziſz málunecżkow/ ogorecżkow. Y máioranik/ y ſzáłwiyká/ y ine ziołká wſzytko to nic nie wádzi. RejZwierc 107v.

AL