MALARZ (61) sb m
-rz (57), -rż (2), -rsz (1), -rs (1).
ma- (55), må- (3); ma- KwiatKsiąż; ma- : må- SkarJedn (1 : 1), KlonŻal (2 : 1); -årz, -arz- (w tym 2 r. błędne znakowanie).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
malårz |
malarze |
G |
malarza |
malarz(o)w |
D |
malarzowi |
malarz(o)m |
A |
malarza |
malarze |
I |
malarz(e)m |
|
L |
malarzu |
|
V |
malarzu |
malarze |
sg N malårz (20), ◊ G malarza (7). ◊ D malarzowi (1). ◊ A malarza (6). ◊ I malarz(e)m (1). ◊ L malarzu (2). ◊ V malarzu (1). ◊ pl N malarze (13). ◊ G malarz(o)w (3). ◊ D malarz(o)m (3). ◊ A malarze (3). ◊ V malarze (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
1.
Ten, kto maluje lub rysuje, najczęściej człowiek obdarzony talentem do malowania, twórca obrazu, rysownik; ilustrator, też dekorator;
pictor Murm, Mącz, Calep, Cn (60):
Murm 178;
FalZioł III 30a;
HistAl L4v;
GliczKsiąż P8;
Iáko gdyby kto iákiemu Rzemieſlnikowi dobremu/ álbo Piſárzowi/ álbo Málárzowi/ rękę vćiął/ ktorą on ſobie żywnoſć zárabiał/ powinien ieſt ránnemu poki będźie żyw [...] płáćić GroicPorz k4;
KrowObr 209v;
RejFig Aa6;
RejZwierz 118,
122;
ten popalił obrázy w kościelech/ y Lázárzá málárzá niepoſpolitego dał zábić ktory ie málował BielKron 168v,
3v,
126,
393v,
466;
KwiatKsiąż H4v;
Adumbro [...]/ Metapho. [...] pierwſzy xtałd á linią kłádę/ yáko czynią málárze niżły práwy xtáłd málowánia kłádą. Mącz 502a,
21c,
222c,
278a,
281b,
300a,
313a,
332c;
Tu też ná tey figurze/ okázuie ſye wſzelkiey żyły pożytek. [...] Ale iż przezwiſká Członkow/ Niemieckim ięzykiem ſą opiſáne przez Málárzá: maſz tego wyłożenie niżey wypiſáne SienLek 34v,
X4v;
RejAp 60v;
iáko dobry málarz/ cienięm/ wyſádzi rzecż/ y vcżyni ią oblą: á iáſnoſcią poda ná dálą/ ná głębią [...] podług potrzeby. owa kłádzieniem roznyoh farb/ iedney rzecży/ drugą wſpiera GórnDworz I5v,
B7v,
F [2 r.];
BielSat C3v;
RejZwierc 20v [2 r.],
22v,
58;
Bywáli też [w wojscze] y Málárze co cżynili tarcże/ drzewcá/ choćia inſzym obycżáiem niżli dziś. BielSpr 9v,
9;
SkarJedn 227 [2 r.];
SkarŻyw 206;
Albrycht Dyrar málarz niepoſpolity w Niemcách. KlonŻal D3v marg,
D3,
D3v;
ReszPrz 101 [2 r.];
BielRozm 20;
GórnRozm L2,
N3;
Calep 806b;
Phil M4;
KochFrag 21;
WujNT 471;
KmitaSpit C3v;
SkarKaz 274b;
Málárzá cudnych gwexow vcżą źiołká KlonFlis E.
W charakterystycznych połączeniach: dobry (dobrze umiejętny) malarz (3), misterny, niepospolity (2), pirwszy na świecie, przewyborny, stary; znaczony od malarza; opisany przez malarza; malarzowi potrzebny, malarz maluje (ma (wy)malować, (na)malował) (9), farby rozciera (2), zrysuje.
Wyrażenie: »sławny malarz« (5): Lysippus, Imię sławnego málárzá/ álbo ſznicerá Mącz 202b, 12a, 239d, 455d; GórnDworz R6.
2. Przepisywacz rękopisu (1): Były tedy miedzy onemy kśięgámi iedne Korfendoceńſkie cudnie po Grecku/ ále przez głupiego piſarzá piſáne: W tych [...] śmieſznie ſię piſarz omylił. [...] on to málarz tak po Grecku nápiſał BudNT przedm b5.
Cf [MALERZ]
ZCh