[zaloguj się]
[pdf]

REPLIKOWAĆ (3) vb impf

e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 replikują
praet
sg
3 f replikowała

praes 3 pl replikują (1). ◊ praet 3 sg f replikowała (1). ◊ part praes act replikując (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wypowiadać się, odpowiadać krytycznie [replico Łac śr] (3): Bo ieſliby od pobránia wſzyſtkiégo śiáná trzy grzywny tylko dáć przychodźiło, tedy ták wźiąć té dźieśięć wozów, iáko y ieden wóz. Lecz záśię replikuią niktórzy: muśiáłby o káżdy wóz zoſobná pozwáć ſwym pozwem SarnStat 1277.
a. W sądzie: odpierać zarzuty przeciwnej strony (zwłaszcza powoda) (2): Controuerſiae przedtym piſywano práwie rozpiéráiąc ſie ráciámi, árgumentámi, y replikuiąc: Ale teraz coś ieno trochę zmierzą ná ſie ráciámi SarnStat 1299.
Szereg: »([przeciwko czemu]) mowić i ([a]) replikować« (1): A piſánia controverſiiéy iuż teraz ten porządek trzymáią, [...] pozew miáſto propoſitiiéy áktykuią [...]: dopiéro co ſtroná pozwána przećiwko temu mówiłá y replikowáłá, doſtátecznie wpiſuią SarnStat 1300; [A Iż Prokurarotorowie mówiąc á replikuiąc/ wielé przy náczynią: á ile rázów mówią/ tylé to rázów do Kśiąg wpiſuią GroicUst 4].

LWil