[zaloguj się]
[pdf]

[REPULSA sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w re-).

Fleksja
sg pl
A repulsę repulsy

sg A repulsę. ◊ pl A repulsy.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Odmowa, sprzeciw [repulsa – odmowienie,wzgardzenie Mącz 287c; odmowa, odmowienie, niepozwolenie czego; wstręt, odpor – repulsa Cn]:
Zwrot: »repulsę wziąć«: Perswadowałbych krolowej, aby tam [do Poznania] się nie kwapiła, ale rozmyślam sie, by mojej życzliwej rady w co inego nie obracano; wszakoż pro debito meo [= zgodnie z moim obowiązkiem] uczynię, a jeśli repulsy wezmę, cessabo [przestanę] ListyPol II 1549/309.
2. Porażka, niepowodzenie (w walce):
Zwrot: »repulsę wziąć«: która [Moskwa, tj. wojsko moskiewskie] pod zamek nasz Karkus w Iflanciech przychodziła, a iż Pan Bóg w tym nieprzyjaciela naszego pocieszyć nie raczył, ale snadź repulsę znaczną wzięli, za to Jego świętej miłosci dziękujemy.ListyZygmAug 1562/363.]

LWil