[zaloguj się]
[pdf]

MARCHWIANY (2) ai

Oba a jasne.

Fleksja
sg
m Dmarchwian(e)mu

sg m D marchwian(e)mu (1). ◊ sg n a. pl A subst marohwian(e) (1).

Sł stp brak, Cn s.v. czerwony złoty marchwiany, Linde XVII w.

Przymiotnik od „marchew”, tu w znacz. ‘marchew jadalna lub pastewna’; będący częścią tej rośliny (2):
Wyrażenia: »list marchwiany« (1): TO ziele roſcie na ogrodziech obphicie, ma pręth wyſoki á węzłowathy podobny włoſkiemu koprowi á liſth noſtrzegowi albo marchwianemu iedno iſz miękſzy/ woniaiączy FalZioł I 75b.

»nasienie marchwiane« (1): Proſo pomłoćić/ śiemioná lniáne/ konopne: potym naśienia ogrodne wſzelákie/ [...] Márchwiáne/ Páſternakowe/ Piotruſzki GostGosp 72.

AL