![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MARNIE | Następne hasło: MARNO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MARNIK (2) sb m
a jasne.
Fleksja
| sg | |
|---|---|
| N | marnik |
| A | marnika |
sg N marnik (1). ◊ A marnika (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Znaczenia
Czlowiek zły, o małej wartości moralnej (2): Niechay będzye iáki chce kiedy tu pocżćiwie/ Nábywa ſwego chlebá/ záwżdy boynie żywie. A on márnik co gi więc y s kámieniá kuie/ Záwżdy ſmęcien á záwżdy w nędzy vtyſkuie. RejWiz 51v, 107.
ZCh