[zaloguj się]

MARNIK (2) sb m

a jasne.

Fleksja
sg
N marnik
A marnika

sg N marnik (1).A marnika (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Czlowiek zły, o małej wartości moralnej (2): Niechay będzye iáki chce kiedy tu pocżćiwie/ Nábywa ſwego chlebá/ záwżdy boynie żywie. A on márnik co gi więc y s kámieniá kuie/ Záwżdy ſmęcien á záwżdy w nędzy vtyſkuie. RejWiz 51v, 107.

ZCh