[zaloguj się]

MARNOCHLUBNY (1) ai

Fleksja

N pl m pers marnochlubni.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Próżny, pyszny, żądny pochwał i względów: ludźie márnochlubni [homines vani et ambitiosi]/ ábo wedle máiętnośći ſwych/ ábo też wedle zacnośći domu y vrzędow/ cżęśćią ludźiom kwoli/ cżęśćią też ku ozdobieniu ſámych śiebie obrácáią ie [szaty]/ á dla iych świetnośći/ chcą być zá wielkie pocżytáni ModrzBaz 50.

ZCh