« Poprzednie hasło: RESOLWUJĄCY | Następne hasło: RESPEKTOWAĆ » |
RESPEKT (6) sb m
Oba e jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | respekt | |
G | respektu | respektów |
I | respektem |
sg N respekt (1). ◊ G respektu (2). ◊ I respektem (1). ◊ pl G respektów (2); -ów (1), -(o)w (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII; wstawka z XVIII) – XVIII w.
Ze zdaniem dopełnieniowym [z zapowiednikiem: na to] (1): REſpekt ma bydź ná to/ ieſliby który Dźierżawcá przed wyſzćiem Roku/ któregoby miał dáwáć Czwartą część vmárł/ áby nie więcéy potomkowie zmárłégo dawáli SarnStat 364.
I sg w funkcji okolicznika przyczyny: »respektem [czego]« = według czegoś, zgodnie z czymś (1): CAPVT V. Z STRONY POHAMOWANIA FAŁSZV: reſpectem piątégo przykazánia Bozégo. Nie mow fałſzywego świádectwá. SarnStat 517.
»dla innych respektow« = z innych powodów (1): Niektórzy dwu woźnych do wiziiéy vpraſzáią ſobie dla przygody. Bo mógłby ſie rozſtękáć ieden, álbo od ſwégo páná bydź odeſłány: tedy drugi ná iego mieyſce może náſtąpić. Y dla innych reſpektów nie gánią téy oſtrożnośći. SarnStat 1285.
LWil