[zaloguj się]
[pdf]

MARSZCZYĆ SIĘ (7) vb impf

się (5), sie (2).

W imp a jasne, w pozostałych formach a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 mårszczę się
2 mårszczysz się
imperativus
sg
2 marszcz się

praes 1 sg mårszczę się [w tym: -e (2)] (4). ◊ 2 sg mårszczysz się (1). ◊ imp 2 sg marszcz się (1). ◊ part praes act mårszcząc się (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII – XIX w.

Pokrywać się zmarszczkami; corrugare Mącz, Calep; rugare, rugari, torpescere rugis, trahere rugas Cn (7): Corrugo, Weſpołek zármarſzczam [!]/ marſzczę ſie. Mącz 360a; Calep [263]b.
a. Marszczyć czoło, wykrzywiać się (jako wyraz niezadowolenia, zniecierpliwienia, złego humoru, niesmaku itp); caperare, ringi Calep; Cn cf MARSZCZYĆ (5): RejWiz 73; Capero ‒ Mąrſzczeſzie, kwaſzno patrze. Calep 160b, 925b; Ale iuż dawno/ że ſię marſzcżyſz/ widzę/ Nápominánia iuż ſię ſwego wſtydzę. KlonFlis D4; Gdyż máło od martwego piiánicá rozny: [...] Bo go chmiel y iágodá/ á nie rozum/ rządźi. Abo ow dymny trunek/ co go piią łáiąc/ Ocży mrużąc/ marſzcżąc ſię/ káſzląc y charcháiąc. KlonWor 69.

Formacje współrdzenne cf MARSZCZYĆ.

MM