[zaloguj się]
[pdf]

MARTWO (4) av

a pochylone, o jasne.

Sł stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Przysłówek od „martwy” ‘nieżywy’ (4):
a. Określa podmiot: ‘jako martwy’ (2):

W przeciwstawieniach: »martwo ... żyw, przy żywocie« (2): BielKron 80v; Vopiscus, Niewczeſny/ álbo zoſtáły bliznek/ to yeſt/ gdy yeden z bliznków czás rodzenia vprzedza á martwo ſie rodźi/ drugi ſie yednák przi żywoćie zoſtawa. Mącz 507d.

b. Określa dopełnienie: ‘martwego’ (2): bo wiele icb co w ſobie cżártowſką náuką zábijáią płody/ ták iż martwo rodzą. BielKron 445.

W przeciwstawieniu: »martwo ... żywego« (1): Owá mię tám/ choć martwo/ byſtré nawáłnośći Donioſą/ gdźie żywégo ſczęśćié miéć niechćiáło KochPam 87.

Cf MARTWORODZIC

MM