[zaloguj się]
[pdf]

MARUNA (12) sb f

f (11), m (1) [w funkcji n-pers].

ma- (2), må- (1) SienLek (2:1); końcowe a jasne.

Fleksja
sg
N maruna
G maruny
A marunę

sg N maruna (8). ◊ G maruny (3). ◊ A marunę (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

1. bot. Chrysanthemum Parthenium Bernth. (Rost); złocień maruna z rodziny złożonych (Compositae), roślina o silnej woni; parthenium SienLek, Calep, Cn; matricaria FalZioł, Cn; chrysocolis Calep; leucanthe, muralium, solis oculus Cn (11): MAruna albo bylicza/ abowiem ſą ſobie podobne w włoſnoſciah [!] według Pandecti/ zową ią matka wſzitkich zioł FalZioł I 83a; Wezmi prochu Maruny/ prochu mioduncżanego/ koſci Słoniowey/ zmieſzay ty rzecżi ſpołem á wypiy z winem na nocz ciepło FalZioł I 83b; Też kto ma chciwoſć na ſtolcze á niemoże ich mieć/ [...] Wezmi żywicze/ ſmoły á włoż ią na węgle á potym wezmi marunę/ byliczę á throchę kwiathkow dziewanny/ włoże [lege: włożże] thi zioła na kamień młyńſki albo iaki inſzy ciepły á pothym ſam możeſz ſiedzieć na onym zielu FalZioł I 83c, +4a, I 83a, 83 żp; SienLek 108v, 208v, X[xx]2v; Calep [191]b, 759a.
2. n-pers (1):
Zestawienie (1): A yako skoro ye [pieniądze] wzyela do domu goſpodarza ſwego v kthorego przendła Staniſlawa Maruny sukyennika ye donyoſla y tham ye chowala LibMal 1552/167v.

Synonim: 1. marella.

Cf MARUNKA

MM