Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MASZKARNIK

Następne hasło: MASZKAROWAĆ »

MASZKARNY (2) ai

Oba a jasne.

Fleksja

sg

n G maszkarn(e)go

L maszkarnym

sg n G maszkarn(e)go (1). ◊ L maszkarnym (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia
Przymiotnik od „maszkara” ‘maskarada’; błazeński, maskaradowy; tu złośliwie o szatach liturgicznyeh w Kościele rzymsko-katolickim (z pozycji innowierczej) (2)
Przymiotnik od „maszkara” ‘maskarada’; błazeński, maskaradowy; tu złośliwie o szatach liturgicznyeh w Kościele rzymsko-katolickim (z pozycji innowierczej) (2): ábowiem on [Jezus] nieroſkazał ſwoim zwolennikom/ w żadnym odzieniu náámiewánym y máſſkárnym chodzić KrowObr 107, 107.

AL