Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [MATEŃKA]

Następne hasło: MATERAC »

MATEOLOG (4) sb m

a jasne; teksty nie oznaczają é oraz ó.

Fleksja

	pl
G	mateolog(o)w
A	mateologi

pl G mateolog(o)w (3). ◊ A mateologi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Znaczenia

Człowiek mówiący brednie (z grec. ματαιολóγoς); tu złośliwe nawiązanie do słów „teolog” i być może „matacz” (w polemikach religijnych na określenie teologów katolickich) (4)

Człowiek mówiący brednie (z grec. ματαιολóγoς); tu złośliwe nawiązanie do słów „teolog” i być może „matacz” (w polemikach religijnych na określenie teologów katolickich) (4): Ná to twoie ſubtylne kráſomowſtwo/ nie z ſłowá Bożego/ ále z rozumu ludzkiego vprzędzione: á terminámi Antychriſtowych mátheologow [errata: Máteologow] przyháwtowáne [mogłoby się wiele mówić] CzechRozm 58v; Moiá tedy prośbá [...]/ áby ſię w cżás wſzyſcy y X. K. też z nimi vpámiętáli/ á opuśćiwſzy te Máteologi/ do ſámego ſię ſłowá Bożego z ſercá ſzcżyrze vdáli CzechEp 260, 252, 257.

AŻ