[zaloguj się]
[pdf]

METAFIZYKA (2) sb f

Teksty nie oznaczają pochyleń; oba a prawdopodobnie jasne (tak w meta- oraz w -a).

Fleksja
sg
D metafizyce
inne sg N a. (lat.-grec.) pl N n - metafizyka

sg N a. (lat.-grec.) N pl n metafizyka (1). ◊ D metafizyce (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

fil. Dział filozofii traktujący o podstawowych zagadnieniaeh bytu niesprawdzalnych doświadczalnie, tzw. pierwsza filozofia (w ujęciu Arystotelesa), ontologia [metaphysica ‒ nadprzyrodzone Mącz 219b; nadprzyrodzonych rzeczy nauka – metaphysice, metaphysica Cn] (2): ARiſtoteles [...] w kxięgach ſwych pirwſzych, ktore nazwał Metaphiſica to ieſt, o rzecżach nad przyrodzenie, piſze, Iż każdy cżłowiek z natury ſwey ma tę żądzą aby nieczo vmiał y wiedział. GlabGad A4v; á oni ku Matematice/ y ku Boskiey Metaphiſice ſkłonnieyſzy y ſpoſobnieyſzy ſą. KwiatKsiąż K2v.

MM