[zaloguj się]

[REWOKACYJA sb f

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w rewokować); pierwsze a jasne, końcowe pochylone.

Fleksja
sg
N rewokacyjå
A rewokacyją

sg N rewokacyjå.A rewokacyją.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Odwołanie wyznawanych prawd wiary [revocatioodwołanie, też wrócenie kogo skąd Mącz 505c; – wzad zawołanie Calep; odwodzenie kogorevocatio Cn]: Zwolennik Huſſow/ Miſtrz Ieronym z Prági/ rewokował y odprzyſiągł ſie Kácerſtwá Huſſowego y Wiklefowego [...] Roku 1415 [...]. Tę Reuocácią niewdzięcżnie przyięli Huſsitȩ HerbOdpow Yy2, Xx6v marg; A ieſliż oświecone Xiążę Oſtrowſkie/ y wy práwoſławni krześćiánie/ náwrocą ſię [tj. ponownie przyjmą datę obchodzenia Paschy ustaloną przez Sobór Niceński] rewokácyą iáwno vcżyniwſzy/ [...] odpuſzcża im Cerkiew grzech BronApokr 296.

rewokacyja czyja: Revocácia Ieronimowá z Prági. (–) HerbOdpow Yy2 marg, Xx6v.]

LWil