[zaloguj się]

REWOKOWAĆ SIĘ (1) vb pf

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w rewokować).

Fleksja
praet
sg
3 m rewokowåł się
n rewokowało się

praet 3 sg m rewokowåł się. [n rewokowało się.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. [Wyjść na jaw: Począłem dziwnych praktyk na nię [małżonkę zmarłego brata] wynajdować. Jakbym mogł z majętności onę wyrugować. [...] Ale sie to inaczej wszytko pokazało, Bo kłamstwo me zaś nazad sie rewokowało. LaurLament B4.]
2. W funkcji strony biernej: zostać odwołanym, unieważnionym, cofniętym (o zarzutach, oskarżeniu): Przykład gdąnsczan przeciwko ktorym inconsulte et severe się postąpiło, areuocował się Dekret ktemu ad clementiam raczey nizeli ad seueritatem ActReg 3v.

LWil