![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: MIANOWNICZY | Następne hasło: MIANUJĄCY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIANOWNIK (1) sb m
Fleksja
N sg mianownik.
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
W starożytnym Rzymie niewolnik anonsujący imiennie przychodzących gości; nomenclator Mącz, Cn: Nomenclator, [...] Miánownik álbo oznaymiciel właſnego ymienia. Mącz 249c.
Cf MIANOWNICZY
ZCh