![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [MIAŻDŻYSTY] | Następne hasło: MIĄĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIĄCZ (1) sb m a. f
Fleksja
N sg miącz.
Sł stp: miecz, Cn, Linde brak.
Piłka zamszowa wypchana czymś miękkim: Polulae, vel polae, Erant pilae ex aluta molli tomento farctae, quibus datatim ludebant in foro. – Miącz pieła mięką. Calep 818a.
ZCh