[zaloguj się]
[pdf]

[MIECHOWNIK sb m

Teksty nie oznaczają é oraz ó; o prawdopodobnie jasne (tak w -ownik; Cn e oraz o jasne).

Fleksja
sg pl
N miechownik miechownicy
D miechownik(o)m
A miechownika

sg N miechownik. ◊ A miechownika. ◊ pl N miechownicy. ◊ D miechownik(o)m.

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI–XVIII w.

Rzemieślnik wyrabiający worki skórzane; saccariam faciens Cn: 3 papiery cętek ołowianych miechownikom nadleżących InwMieszcz 1568 nr 143; RachDworu 1566/139; A nátychmiaſt po miechowniká poſłáłá/ áby z ſobą ſkor doſtátek nábrał [w celu uszycia mieszka] HistFort L5v; Krámárze rozmáići ſą/ ábowiem ſą iedni Iedwábni/ drudzy Płoćienni/ Kroiownicy Sukien/ Miechownicy/ Rymárze SzczerbSpecSax 182 (Linde); ŁaszczPogrom 9.
Szereg: »kaletnik abo miechownik« : Káletnik ábo miechownik BazHist 37v (Linde).

Synonimy: kaletnik, tasznik.

Cf MIESZNIK]

MM