[zaloguj się]
[pdf]

MIEDZIANKA (2) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w miedziany), pierwsze a prawdopodobnie pochylone, końcowe jasne (tak w -ånka).

-ån- (1), -ąn- (1).
Fleksja
sg pl
N miedziånka
G miedzi(a)nek

sg N miedziånka (2). ◊ [pl G miedzi(a)nek.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn); poza tym XVIII w. w innym znaczeniu.

Igła lub szpilka miedziana, czasem ozdobna; acus, armilla, fibula, instrumentum suendi, spinter BarLBydg; acicula Cn (2): Acus, instrumentum suendi, spinter, myedzyąnka BartBydg 5, 148; [miedzianek kartka, 2 obrusy stare InwMieszcz 1551 nr 41; miedziąnká/ Acus aenea, acus Babylonica. Volck L112].

MM