![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [MIEGOTAĆ SIĘ] | Następne hasło: [MIEGOTNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
MIEGOTANIE (1) sb n
Fleksja
A sg miegotani(e).
Sł stp brak, Cn: migotanie, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. migotanie.
Błyszczenie, świecenie; splendor, tremor, vibramen Cn: Tákże y mieśiąc/ y gwiazdy/ puſzczą z śiebie oſobliwą y ſtráſzącą ćięmność y miegotánie. SkarKaz 5a.
Cf MIGOTAĆ
MM