Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [MIERNIA]

Następne hasło: [MIERNICZY] »

MIERNICKI (14) ai

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	miernicki	f	N	miernickå
	A	miernicki		A
	L	miernickim		L	miernickiéj

pl
G		miernickich
A	subst	miernickié
L		miernickich

sg m N miernicki (2). ◊ A miernicki (1). ◊ L miernickim (2). ◊ f N miernickå (3). ◊ L miernickiéj (1). ◊ pl G miernickich (2). ◊ A subst miernickié (1). ◊ L miernickich (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Znaczenia

Przymiotnik od „miernik”; dotyczący nauki miernictwa oraz przyrządów i jednostek miary stosowanych przez miernika (14)

Przymiotnik od „miernik”; dotyczący nauki miernictwa oraz przyrządów i jednostek miary stosowanych przez miernika (14): O czym czytay diſzkurs potrzebny Stániſłáwá Grzebſkiégo [...] w kżięgách [!] iego Miernickich. SarnStat 283.

Wyrażenie: »miernicka nauka« = geometria; przede wszystkim umiejętność praktycznego obliczania i przeprowadzania pomiarów ziemi; geometria, linearis ratio Cn [szyk 3:1] (4): GEOMETRIA, To ieſt/ Miernicka Náuká/ po Polſku krótko nápisána z Graeckich y z Láćińſkich Kśiąg. GrzepGeom A, C, C2 żp; Strum A2.

Zestawienia: »pręt miernicki« = miara długości stosowana przy pomiarach ziemi (4,47 ‒ 4,87 m); calamus, decempeda, pertica Cn (1): Pręt Miernicki ieſt ná pułoſmá łokćia Kupieckiégo GrzepGeom 13.

»sznur miernicki« = miara powierzchni (ok. 1,1995 ha) składająca się ze 100 prętów kwadratowych (2): gdźie będźie plác ná ſznurze Miernickim/ to ieſt/ ná dźieśiąći Prętów/ ták wzdłuż iáko ná ſzérzą: tám Miernicy nie liczą ſto Prętów/ ále dźieśięć Prętów GrzepGeom I3v, M.

»sznur miernicki« = miara długości (ok. 44,67 m); quincupedal Cn [szyk 5:1] (6): Wſzytek tedy plác ten/ vczyni ſto Wężyſk/ álbo ſto kwádratowych ſznurów: to ieſt/ ſto ſztuk tákowych/ z których káżda Miernicki ſznur ma ná dłużą y ná ſzérzą. GrzepGeom K; Záśię/ niech będźie plác ná dłużą máiąc ſzeſtnaśćie ſznurów Miernickich/ á ná ſzérzą dźiewięć. GrzepGeom K, I3, I4v, K, Kv.

AŻ