« Poprzednie hasło: RĘKAW | Następne hasło: RĘKAWICZKA » |
RĘKAWICA (30) sb f
Oba a jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | rękawica | rękawice |
G | rękawice | rękawic |
A | rękawicę | rękawice |
I | rękawic(a)mi | |
L | rękawicåch |
sg N rękawica (7). ◊ G rękawice (1). ◊ A rękawicę (2). ◊ pl N rękawice (5). ◊ G rękawic (2). ◊ A rękawice (11). ◊ [I rękawic(a)mi.] ◊ L rękawicåch (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
- Element ubioru okrywający dłoń
(30)
- a. Jako część zbroi (2)
W połączeniach szeregowych (2): Krol wybrány bywa vbran przez Márſzałká Naywyſzſzego w botki k temu przyſtoyne/ w ſuknią/ w Albę/ w Dálmátykę/ w rękáwice/ y w ornat álbo w kápę z złotogłowu StryjWjaz C4v, Cv.
W porównaniu (1): Abowiem kto ſie zdobi tymi kraſomownemi ſłowki/ bá rownie iákoby s cudney rękáwice białą rękę vkazał/ á ciáło ine wſzytko kroſtáwe: bo ſzcżyrość s prawdą dáleko gdzieś od onych ſłowek. RejZwierc 84v.
JR