[zaloguj się]
[pdf]

MIESZKANICZKO (2) sb n

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w mieszkać i w -o); a jasne.

Fleksja
sg pl
A mieszkaniczko mieszkaniczka

sg A mieszkaniczko (1). ◊ pl A mieszkaniczka (1).

Sł stp brak, Cn s.v. mieszkanie, Linde XVI–XVII w.

Dem. od ‘mieszkanie’ (2):
1. Niewielkie nędzne pomieszczenie, byle jaki domek; mansiuncula, tabernaculum Cn (2): bliſko niego [kościółka] zbudowali ſobie mieſzkánicżká/ y żyli tám ná ſłuſzbie Bożey iáko puſtelnicy SkarŻyw 487; CzechEp 6.
a. [O gniazdku ptasim: Abowiem wroblik nálazł ſobie mieſſkánicżko [domum]/ á Synogárlicá theż ſobie gniazdko Leop Ps 83/4 (Linde).]
2. [Wydzielona część większego pomieszczenia: Vczyń ſobie korab z drzewá heblowánégo: mieſzkániczká [mansiunculas] w nim poczyniſz WujBib Gen 6/14 (Linde).]

ZCh