[zaloguj się]

MIESZKANINA (2) sb f

Fleksja

N sg mieszkanina (2).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII (XVIII) w.

1. Nędzne bytowanie gdzieś, tułaczka; tu przen: życie doczesne [czyja] (1): [Sprawiedliwy człowiek] będąc gotowym opuśćić ie [kosztowności] gdźie y kiedykolwiek/ wola zakonu Bożego będźie potrzebę vkázowáłá/ z Dawidem ś. wzdycháiąc mowi: Heu mihi quia incolatus meus prolongatus eſt. Achćie mnie/ że mieſzkániná moiá ták ſię długo zwłacża. WysKaz 6.
2. Strata czasu; frustratio Mącz; commoratio, mora, moramentum, moratio Cn (1): Frustratio est non cultura agri, Mieſzkániná to tylko yeſt/ nievpráwienie roli yáko ſie godźi. Mącz 138b.

ZCh