![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: RĘKODANY | Następne hasło: RĘKODZIELNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[RĘKODAWCA sb m
Fleksja
A sg rękodåwcę.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Prawdopodobnie: płacący za usługi; być może zwrot grzecznościowy, jak „dobrodziej”: Rękodawcę mego/ Rzekł [jezuita]/ wyzywam Rektorá: niech ná plácu ſtánie/ A zemną o twe Boſtwo cżyni Chryſte Pánie. ŁaszczPogrom 6v.]
JR