Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MIĘTA

Następne hasło: MIĘTKA »

MIĘTCZANY (16) ai

a jasne (w tym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja

sg
m	N	miętczany	f	N	miętczan(a)	n	N
	G	miętczanégo		G	miętczan(e)j		G	miętczan(e)go
	A	miętczany		A			A	miętczan(e)
	I	miętczanym		I	miętczaną		I
	L			L	miętczan(e)j		L

sg m N miętczany (2). ◊ G miętczanégo (2); -égo (1), -(e)go (1). ◊ A miętczany (2). ◊ I miętczanym (2). ◊ f N miętczan(a) (3). ◊ G miętczan(e)j (1). ◊ I miętczaną (1). ◊ L miętczan(e)j (1). ◊ n G miętczan(e)go (1). ◊ A miętczan(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „miętka” (16)
- a. Będący częścią mięty (2)
- b. Zrobiony, uzyskany z mięty (14)

Przymiotnik od „miętka” (16):

a. Będący częścią mięty (2):

Wyrażenia: »kwiecie miętczane« (1): vczyń ług z popiołu náśienia Koprowego/ á tym głowę myy/ á warz wnim kwiećie miętczane. SienLek 48.

»liście miętczane« (1): Też proch vcżyniony z liſcia Miętcżanego z mlekiem pity/ ieſt dobry na gliſty FalZioł I 82b.

b. Zrobiony, uzyskany z mięty (14):

Wyrażenia: »miętczany proch« (3): wſypże Aloe/ háłunu vtártégo/ miętczánégo prochu/ y grynſzpanu trochę SienLek 127v, 156v [2 r.].

»sok miętczany« (5): FalZioł I 9d, 82b; ſkroni ſokiem miętczánym pomázáć. SienLek 50, 72v, 82v.

»wodka miętczana« [szyk 4:2] (6): FalZioł +5c, II 8b, 14d, 17a, V 38; rozmieſzay go wodką miętczáną SienLek 97v.

Cf MIĘTKOWY