« Poprzednie hasło: MINISTROWNA | Następne hasło: [MINISTRYSKO] » |
MINISTROWSKI (1) ai
o jasne.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | ministrowski |
pl | ||
---|---|---|
N | m an | ministrowski(e) |
subst | ministrowski(e) | |
A | subst | ministrowski(e) |
L | ministrowskich |
[sg m N ministrowski.] ◊ [pl N m an ministrowski(e) (cum sb: konie).] subst ministrowski(e). ◊ [A subst ministrowski(e). ◊ L ministrowskich.]
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
Przymiotnik od „minister” ‘duchowny protestancki’; związany z ministrem, należący do ministra: Do innych błędow ći nowi miſtrzowie y tego nie zániecháli [...] (marg) Błędy miniſtrowſkie. (‒) SkarKaz 578a; [ná onym ſławnym Synodźie ná ktorymeśćie pierwſzy Kanon vczynili/ o koniách [!] Miniſtrowſkich ŚmiglAbsurda 32, 32 marg, [44]].
[W przeciwstawieniu: »katolicki ... ministrowski«: Swiádek Kátholicki/ ſtáry/ śiwy/ ma lat tyśiąc y kiláſet. [...] A świádek Miniſtrowſki/ młody z dźiśieyſzą náuką która ſię nie dawno vrodźiłá SkarKaz 249 (Linde).]
IM