« Poprzednie hasło: [MISURMANIN] | Następne hasło: MISYWA » |
MISY (1) sb indecl
Sł stp, Cn, Linde brak.
min. Dwa naturalne siarczany żelaza (z gr. μίσυ) zwane też pospolicie witriolem, stosowane w lecznictwie; [Plinius chalcidis tria genera ponit: aeris, soryos et misyos ‒ miedziane odmioty samorodne przy rudach jak popioły zgęstłe abo zużele abo kamienie, mosiężna abo miedziana ruda Cn]: będźieć wprawdźie wodá złota/ śrzebrna/ żelazna/ miedźiana/ wapienna/ ołowna/ y ieſzcze owych przyſad co z fuzu tych kruſzców idą/ iáko Ochrá/ Miſy/ Sory/ Calchantum Oczko 7; [cf Misy ... Corpus est metallcum, quod in fodinis aerariis supra Chalcitim et Sory invenitur, colore subflavo in morem sulphuris ignem iam experti, Vulgus Vitriolum appellat Calep].
Synonimy: witreolum, witryjol.
AKtt