[zaloguj się]

MIZERNIK (2) sb m

Fleksja

V sg mizerniku (2).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

Człowiek jako słaba moralnie istota, biedak, nieszczęśnik (2): Ale ty nędzniku iákoż ſie będzieſz miał wymowić [...] Ale vmiey [...] pirwey rozeznáć mizerniku/ co ieſt ſtárá wiárá y co ieſt ſtáry Koſcioł/ tedy nie zbłądziſz. RejAp 67.
Wyrażenie: »nieszczęsny mizernik« (1): O nieſzcżęſny mizerniku czo ſie ſmieſz tego ważyć/ odmieniáć álbo ná inſzy kſtałt wykłádáć ſwięte thy á nieomylne ſłowá iego [Chrystusa] RejAp 42.

Synonim: nędznik.

Cf MIZERAK

TZ