« Poprzednie hasło: MŁOCARZ | Następne hasło: MŁOCBA » |
MŁOCĄCY (2) part praes act
Teksty nie oznaczają ó.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | D | młocąc(e)mu |
pl | ||
---|---|---|
I | m | młocącymi |
sg m D młocąc(e)mu (1). ◊ pl I m młocącymi (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Wybijający ziarno z kłosów; tu o czasach biblijnych: tłoczący zboże nogami (2): Bo ták nápiſano w zakonie Moyzeſzowym: nie záwiązeſz gęby wołowi młocącemu [terentis in area fruges tuas Vulg Deut 25/4; trącému ná boiowiſku zboże twoie. WujBib] (álbo rácżey/ iáko w inſzych kráinách bywa/ depcącemu.) LatHar 127.
W przen (1): Tákowe ſlugi kośćiołá Swiętego/ tzáſem Duch Swięty zowie Budownikámi [...] Rybitwámi ludzi/ wołmi młocącymi/ y iárzmo Páná Kryſtuſowo noſącymi [!] KrowObr 5.
Cf MŁOCIĆ, [MŁOCUJĄCY]
TZ