Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: MŁOKOS

Następne hasło: MŁOKOSY »

MŁOKOSEK (1) sb m

Teksty nie oznaczają ó oraz é; e prawdopodobnie jasne (tak w -ek; Cn oba o oraz e jasne).

Fleksja

	sg	pl
N	młokosek
G	młokoska	młokoskow
A		młokoski

sg [N młokosek.] ◊ G młokoska. ◊ [pl G młokoskow. ◊ A młokoski.]

Sł stp brak, Cn s.v. młokos, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia

Dem. od „młokos”
- 1. Od znacz. ‘młody człowiek płci męskiej’
- 2. [Od znacz. ‘nowicjusz’; z neutralizacją funkcji deminutywnej]

Dem. od „młokos”:

1. Od znacz. ‘młody człowiek płci męskiej’; adolescens, iuvenculus, iuvenis imberbis Cn: [Puber młokoſek Cervus F31 56v.]

W przeciwstawieniu: »starzec ... młokosek« (1): Boy ſię rázu Icárá młokoſká płochego/ Pátrz iák w tęcżę w Doedálá ſtárcá przemyslnego. RybGęśli Cv.

[Zwrot: »wyrość z młokoskow«: Excessit ex ephoebis. Wyroſl z młokoſkow. TerentMatKęt A4v.]

Wyrażenie: »młokosek płochy« (1): RybGęśli Cv cf W przeciwstawieniu.

2. [Od znacz. ‘nowicjusz’; z neutralizacją funkcji deminutywnej:

W przeciwstawieniu »pachołek umiejętny ... młokosek«: Napirwej aby rotmistrz kożdy towarzysze stateczne, godne miał, ktorzyby dobre konie mieli, pachołki dobre, stateczne, umiejętne, nie młokosy [Kopia 4: młokoski] UstWojsk 88.

Wyrażenie: »młokoski wojenne«: Soffezá Hetmáná/ ktory więc ćwicżył młokoſki woienne [tyrones; nowé żółniérze WujBib] Leop 4.Reg 25/19 (Linde).]