[zaloguj się]
[pdf]

MŁOTEK (8) sb m

o oraz e jasne.

Fleksja
sg pl
N młotek młotki
G młotków
D młotkowi
I młotki

sg N młotek (5). ◊ D młotkowi (1). ◊ pl [N młotki.] ◊ G młotków (1). ◊ I młotki (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XIX w.

Dem. od „młot”:
1. Od znacz. ‘narzędzie do uderzania, kucia’; malleolus Murm, Mymer1, Cn; marculus Cn (6): Murm 149; Mymer1 29v; Maleolus, diminut. Młotek/ kulká. Mącz 205a, 205b; Co tu zá méy pámięći powrozów ſtárgano/ Wrzećiądzów vkręcono/ młotków ſkołátano KochPieś 28; [[w inwentarzu kowala:] 3 młotki do koni InwMieszcz 1587 nr 278].
Zwrot: »młotkiem kołatać« (1): Bowiem káżdy Rzemieśnik iednym kſtałtem kuie/ Kowal młotki kołáce/ á Sloſarz piłuie. RejWiz A8v.
[Wyrażenie: »młotek młynarski«: [w inwentarzu mielcarza:] toporek, młotek młynarski i świder InwMieszcz 1581 nr 233.]
2. Przyrząd do szarpania strun w instrumencie muzycznym; plectrum Mącz (2): Plectrum, idem quod pecten, Młotek którym ſtrón náciągáyą/ Stroyą/ Symphonały y pobiyáyą goźdźików. Mącz 303d.
Wyrażenie: »młotek harfistny« (1): plectrum Citharoedicum, Młotek hárfiſtny. Mącz 54d.

Cf MŁOTECZEK, MŁOTYSZEK

TZ