[zaloguj się]
[pdf]

MNISTYR (1) sb m

Fleksja

G sg mnistyra.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Minstrel, wędrowny śpiewak i poeta w średniowieczu (cf stfr. ménestrier ‘poeta, muzyk’ z ministerialis Łac śr): y tym kośćioły porządné ludźiém proſtym [nowi prorocy] hydzą/ iákoby muzyká nie dáléy ſie nieśćiągáłá/ ieno iáko iéy on był świádom/ poki ſie był z mniſtirá w miniſtrá nieprzewiérzgnął. KochWr 38.

JB