[zaloguj się]
[pdf]

[MNOGOMOWNY ai

Fleksja

N pl m pers mnogom(o)wni.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Wielomówny, mówiący wiele zbędnych słów (z czes. mnohomluvný): A modląc śię nie mówcie wielé (gl. błasławcie) iako pogáni. Abowięmći oni mnięmaią żeby z (gl. w abo przes) wielomownośći ſwoiéi wysłuchani być mieli [zmiana J. Sandeckiego-Maleckiego:] Ale modlącz ſie nie bywáycie mnogomowni [ne inania loquamini (marg) nolite multum loqui (‒) PolAnt; nie bądźćie wielomowni (marg) nie świegocćie ábo, nie bądzćie proznomowni G. (–) WujNT] yako pogani. Bo ſie oni domnimayą, że prze swe mnogomowienie {wielomowienie} [in multiloquio suo PolAnt; w wielomownośći ſwey WujNT] wysłuchani bywayą MurzEwMat Matth 6/7.

Synonimy: proznomowny, wielomowiący, wielomowny.]

MK